ارزیابی نشـست سـطح زمین ناشی از تونلسازی به¬روش حفاری مرحله¬ای در زمین¬های نرم
کلمات کلیدی:
تونلسازی، روش حفاری مرحله¬ای، نشست زمین، شبیه¬سازی عددی، نرم افزار المان محدود Plaxis 3D Tunnelچکیده
امروزه نشست سطح زمین در محیطهای شهری یکی از مسائل مهم در حوزه تونلسازی در زمینهای نرم محسوب میشود. عدم توجه کافی به طراحی یک روش حفاری مناسب می تواند منجر به ناپایداری فضای زیرزمینی و در نتیجه ایجاد نشست در سطح زمین و بدنبال آن آسیب جدی به سازه های مجاور گردد. مطالعه حاضر با تمرکز بر روی پارامترهای فیزیکی و مکانیکی زمین و نیز شرایط هندسی تونل خط 6 متروی تهران در بخش شمالی، سعی در طراحی و ارائه یک روش حفاری مناسب در کنترل نشست سطح زمین دارد. از اینرو به کمک نرم افزار المان محدود Plaxis 3D Tunnel، با شبیهسازی فرآیند حفاری تونل خط 6 متروی تهران و مقایسه نتایج با دادههای ابزاردقیق، نشست سطح زمین مورد ارزیابی قرار گرفت. از میان روشهای حفاری مورد بررسی (برش حلقهای RC، دیافراگم میانی CD و طاق و پاطاق T&B)، روش برش حلقهای از عملکرد بهتری در کنترل نشست سطح زمین برخوردار میباشد. همچنین با بررسی توالی حفاری و فواصل سینهکار حفاری در روش برش حلقهای، مشخص شد با کاهش حجم حفاری و افزایش فاصله میان سینهکارهای مختلف، اندازه زونهای توزیع تنش و تداخل آنها بر یکدیگر در اطراف تونل کاهش یافته و در نتیجه نشست کمتری در سطح زمین ایجاد میگردد.